Vår mat- eller kokesalt har ikkje noko å gjere med betydninga av ordet ”salt”, fordi matsaltet vårt består i dag berre av natriumklorid (NaCl). Dette er ikkje salt, fordi salt er alltid ei symbiose av alle bestanddelar i salt.

Salt har i naturleg tilstand alltid 84 element, dei same 84 elementa som har bygd opp planeten ”jord” og som har skapt vår fysiske kropp. Vår kroppsvæske inneheld dei same salta og i nesten same blandingsforhold som havvatn. Blodet vårt er ikkje noko anna enn forandra hav-vatn med alle 84 element som har eit bestemt elektromagnetisk felt med ei bestemt svinging. Samspelet av desse naturlege elementa i salt er viktig for kroppen. Difor snakkar ein ofte om ”livets salt”.

Historia frå ”kvitt gull” til ”kvit gift” begynte med, at menneske (på raffinert vis!) frå desse opprinnelege 84 elementa raffinarar ut 82 element slik at det berre er natrium-klorid igjen.

Ein treng opptil 2000(!) kjemikaliar i ein kostbar raffineringsprosess for å å raffinere ut desse 82 elementa frå det opprinnelege saltet. Dette er god butikk for den kjemiske industrien.

Stoffa som Germanium, gull, magnesium osv. som under denne prosessen blir skilt ut, blir omsette separat og gir ei ekstra inntekt.

93-95 prosent av dette raffinerte saltet går til industrien. Industrien treng reint natriumklorid og ikkje ”salt”, for å setje i gang kjemiske prosessar. Resten – ca 5-7 % går til matvarehandelen. Saltet som blir tilbode, er for det meste tilsett jod, sjølv om det imidlertid er vitenskapeleg påvist, at skadelege bivirkningar av denne tvangs-jodtilsetning ikkje lenger rettferdiggjer innsatsen.

Allergi som er framkalla av jod dei seinare åra har auka mykje. Dette er igjen god butikk for medisin og- og farmaindustrien. For å oppnå antiklump-eigenskaper, blir dette kokesaltet tilsett endå fleire kjemiske stoff som for eksempel kalsiumkarbonat, magnesiumkarbonat, natriumfluoritt, kaliumjoditt og ei mengde E-stoff.

Natriumklorid er for organismen til menneske ei veldig aggressiv gift-

Eit eksempel: I eit akvarium med natriumklorid vil ein fisk ikkje overleve i 5 minutt, då er den forgifta og død. Korleis er dette for menneske?

I gjennomsnitt inntar vi med maten mellom 12-20 gram raffinert salt dagleg. Nyrene klare i frisk tilstand berre å skilje ut 5-7 gram. Dei resterande 15 gram blir fortsatt i kroppen. For kvart gram salt som blir igjen i kroppen , treng kroppen 23 – dobbelte mengde vatn for å binde og isolere saltet. Til dette brukar kroppen ikkje kva som helst vatn, men den brukar vårt mest verdifulle cellevatn. Dette betyr, at dette vatnet blir trekt ut av cellene.  Resultatet er, at cellene manglar dette vatnet som er basis for alt liv, og dei dør. Som vidare følgje kjem det til dehydrering  og vi tørkar ut langsomt på grunn av denne vedvarande mangel av cellevatn. Under dette fenomen lir nesten alle vaksne. På grunn av isolering og binding av natriumklorid med cellevatn kjem det i kroppen deretter dannelse av vatn-vev. Dette er vev utan funksjon som er ein ideell grobotn for avleiringar  og bakteriar. Når kroppen etterkvart ikkje lenger kan unnvere cellevatn, krystalliserast natriumklorid-gifta med animalske aminosyrer som føre til dannelse av nyresteinar eller avleiringar  i knoklar og ledd. Dette er den kjente forkalkninga i alderdommen.

Eit anna punkt er f eks. overvekt. Så lenge ein brukar natriumklorid, kan ein ikkje komme vekk frå overvekt og med dette frå vatn-vev. Då er det ikkje hjelp i diettar! Frå vi er små, er vi forgifta med natriumklorid og lir samtidig av saltmangel og mest av desse 84 elementa. Salt har ein bestemt funksjon i kroppen. Salt byggjer opp elektrolyttbalansen og produserar med dette elektrisitet i kroppen. Dette er igjen viktig for nervesystemet.

Hvis du skal bruke salt er det beste å bruke himalayasalt